مجموعه‌ای از ویژگی‌های بالینی و آزمایشگاهی بیماری کلیوی که با پروتئینوری شدید (heavy proteinuria)، رسوب ادراری بدون علامت (bland urinary sediment)، هیپوآلبومینمی (hypoalbuminemia) و ادم محیطی (peripheral edema) مشخص می‌شود. پروتئینوری شدید به صورت دفع پروتئین بیش از 3.5 گرم در 24 ساعت تعریف می‌شود و هیپوآلبومینمی به عنوان سطح آلبومین کمتر از 3 گرم در دسی‌لیتر در نظر گرفته می‌شود. بیماران اغلب دارای هیپرلیپیدمی (hyperlipidemia) و بیماری‌های ترومبوتیک (thrombotic disease) مرتبط هستند. بیمارانی که دارای جهش‌های از دست‌دهنده عملکرد در آنزیم سفینگوزین-1-فسفات لیاز (sphingosine-1-phosphate lyase) هستند، ممکن است نفروز (nephrosis) همراه با ایکتیوز (ichthyosis) و نارسایی آدرنال (adrenal insufficiency) داشته باشند.

سندرم نفروتیک (Nephrotic syndrome) اغلب به‌صورت ثانویه به بیماری‌های سیستمیک مانند دیابت شیرین (diabetes mellitus)، لوپوس اریتماتوز سیستمیک (systemic lupus erythematosus یا SLE)، هپاتیت B (HBV)، هپاتیت C (HCV)، نفروپاتی غشایی (membranous nephropathy)، گلومرولواسکلروز سگمنتال فوکال (focal segmental glomerulosclerosis)، بیماری تغییرات حداقل (minimal-change disease)، آمیلوئیدوز (amyloidosis) نوع AA و AL و دیگر اتیولوژی‌های نادر رخ می‌دهد.